Woskowe łzy...
7.1.15
8
Woskowe łzy
Stoi na stole,
Pachnie przemiło,
Światełko w niej migoce,
Mimo iż jest mała i rozświetla mrok,
Ja bym się tak bała,
Samemu świecić wciąż.
Choć zamknięta w szkle,
Woskowe topi łzy,
Bo nigdy nie poznała,
Kogoś takiego jak ty.
PS.Nie zgadzam się na kopiowanie wiersza, jest on mojego autorstwa.
Świetny wierszyk, naprawdę! :D Interesujesz się poezją? :)
OdpowiedzUsuńWiesz, nie za bardzo, ale pisanie wierszy sprawia mi przyjemnośc :)
UsuńBardzo fajne zdjęcia, mają klimacik! Wiersz szczególnie je urozmaica. ;)
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
UsuńFajne zdjecia, wierszyk jest boski :)
OdpowiedzUsuńZapraszam do mnie :)
Dziękuję! U ciebie już byłam :D
UsuńŚwietne zdjęcia! A wiersz genialny!
OdpowiedzUsuńDziękuję!
Usuń